اگر من عاشقش نشدم، اگر جلوش زانو نزدم، اگر براش نمردم، بيا بزن درِ گوش من

شما يك آدم اوريجينال به من نيشان بده. يك زيباى غيرپروتزى. يك دلبر غيرژورنالى. يك داف غيررسمى كه جذابيت را لابه‌لاى رگال‌هاى ويكتوريازسكرت نجويد.يك عكاس، يك نويسنده، يك نقاش كه چشمش به بغل‌دستى‌اش نباشد. يك فيلمساز كه فرهادى و كيارستمى را رج نزند. يك فوتباليست كه دريبلش مال خودش باشد. اصلن يك لبوفروش كه خود خودش باشد؛ لبو را به سبك خودش درست كند، به سبك خودش قاچ بزند، به سبك خودش بپيچد توى كاغذ و به سبك خودش بدهدش دستت. يكى كه به سبك خودش دوست بدارد. يكى كه به سبك خودش عاشقى كند. يكى كه «دوستت دارم»ش مثل همه نباشد. يكى را نشانم بده كه بين صدتا كپى مثل خودش گم نشود. يكى كه فقط با خودش تعريف شود، نه با «آهان، مثل...». يكى كه با كس ديگرى اشتباه نشود. يكى كه اشتباهى نباشد.

شما نشان من بده، اگر من عاشقش نشدم، اگر جلوش زانو نزدم، اگر براش نمردم، بيا بزن درِ گوش من

حسين_وحداني